عمدی

(عَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

(ص نسب.)

1. منسوب به عمد، از روی قصد و نیت نسبت به عمل و رفتار خود. مق سهوی.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

studied

• prepense
• premeditated
• intentional
• deliberate
• autonomic
• aforethought
• advertency
• sabotage
• involuntary
• inadvertent
• inadvertence
• vertical parity check
• arson
• tendentious
• miscarriage
• miscarry
• destruct