فرناس

فارسی

(فَ)

صفت

1. غافل، نادان.
2. خواب آلود.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(فِ)

اسم

1. مهتر روستاییان.
2. شیر ستبر گردن و دلیر.

منابع

• فرهنگ لغت معین