قابل دار

(~.)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت مرکب

باارزش، شایسته. (? (قابلمه (بْ لَ مِ)

ریشه‌شناسی

• ترکی

اسم

1. دیگ، دیگ در دار فلزی برای پختن غذا.

منابع

• فرهنگ لغت معین