قطع کردن

(~. کَ دَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. بریدن.
2. مسافت طی کردن.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

ایتالیایی

فعل

sospendere

interrompere

troncare

فعل

stroncare