قلعه
فارسی ویرایش
ریشه شناسی ویرایش
- نیاهندوایرانی
آوایش ویرایش
- [قلعه]
اسم ویرایش
قلعه
- دژ، حصار.
- ساختمانی محکم و بلند با برج‌هایی برای دیده‌بانی که معمولا به عنوان جایگاه دفاعی در برابر هجوم دشمن یا زندان یا مقر حکام به کار می‌رفته‌است.
ریشه شناسی ۲ ویرایش
- عربی
- قلعة.
- (جمع): قلا
ریشه شناسی ۳ ویرایش
- بهاری
قالع
- قلعه.
- روی هم انباشتن، روی هم گذاشتن.
- مواد اولیه ساخت تأسیسات دفاعی در قدیم فقط خاک بود و این فراوان‌ترین مصالح بود. لذا گل‌کشی و روی‌هم انباشتن را قالع گفتند یعنی روی هم تلمبار کردن.
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ سخن جلد۶: ISBN 964-6961-95-9
برگردان‌ها ویرایش
ترجمه‌ها