لر
فارسی ویرایش
گونههای دیگر نوشتار ویرایش
ریشه شناسی ویرایش
- نیاهندوایرانی
آوایش ویرایش
- [لَر]
اسم ویرایش
لر
- جویآب، آب کند.
- زیر بغل.
- لاغر، ضعیف.
- مراد، مطلب.
صفت ویرایش
- ساده دل، سلیم.
ریشه شناسی۲ ویرایش
- آذری
- به معنی کوه، زبانشناسان حدس میزنند به زبان لولویی تعلق داشته باشد. اما احتمال نیز میهند به زبان کوتی یا زبان مهرانی مربوط باشد.
- در زبان آذری پسوند جمع لَر است مانند باغلر به معنی باغها یا داغلر به معنی کوهها.
––––
برگردانها ویرایش
ترجمهها
|
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین
- تاریخ ماد: ISBN 964-445-106-6