مصاحبت

(مُ حَ بَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

1. مصاحبة

مصدر لازم

1. همراه کردن، همراه شدن.
2. گفتگو کردن، هم صحبت بودن.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

companionship

• accompany
• company