فارسی ویرایش

ریشه‌شناسی ویرایش

  1. از فارسی میانه نام از فارسی باستان ناما از زبان نیا هند و ایرانی HnaHman- از هند و اروپایی h₁nḗh₃mn̥.

اسم ویرایش

  1. اسم، لفظی که برای نامیدن کسی یا چیزی به کار می‌رود.
  2. شهرت، آوازه (خوب)
  3. مق ننگ.
  4. کلمه، لفظ.
  5. صورت ظاهر.
  6. نشان، اثر.

منابع ویرایش

  • فرهنگ لغت معین

اسم ویرایش

  1. نممام
  2. کلمه‌ای که به وسیله آن چیزی یا کسی را می‌خوانند؛ اسم.
  • دستور زبان:از گونه‌های گفتار که بدان مردم یا جانور یا چیز را نامند: مرد، زن، اسب، خانه. اسم. نامواژه.

آوایش ویرایش

[nɒm]

مترادف‌ها ویرایش

اسم، نامواژه

برگردان‌ها ویرایش

  1. ی
ایتالیایی

اسم ویرایش

reputazione

اسم ویرایش

nome

انگلیسی
title