نگارگر

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /نِگَار/گر/

صفت فاعلی

نگارگر

1. منسوب به نگار. نقاش، مصور، رسم کننده، صورتگر، چهره‌گشا، نگارنده.
2. بت‌ساز، بت‌گر.

واژه‌های وابسته

• نگارنده
• نگاریدن
• نگارخاتون

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: painter

منابع

• فرهنگ لغت معین