فارسی ویرایش

گونه‌های دیگر نوشتاری ویرایش

ریشه شناسی ویرایش

  • پارسی باستان

آوایش ویرایش

  • /هَوَرنَه/

  اسم ویرایش

هورن

  1. در تمام زبان‌های ایرانی و زبان‌ پارسی باستان به معنی درخشش و افتخار توصیف شده‌است. همسان با خورن اوستایی.
    محققان زبانشناس آن را با فرن زبان ماد همسان و برابر می‌دانند.

ریشه شناسی ۲ ویرایش

اسم

  1. حوزه: [موسیقی]: سازی از دستۀ شیپورها.

––––

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

«هورن» هم‌ارزِ «horn»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر دوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۳۷-۰