پر و پا

فارسی

(پَ رُ)

اسم مرکب

1. ۱- پا. ۲- پیش آمد ؛ از ~افتادن درمانده شدن. ؛به ~ی کسی پیچیدن کنایه از: مزاحمت و دردسر ایجاد کردن برای کسی.

منابع

• فرهنگ لغت معین