پیاده
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- فارسی
آوایش ویرایش
- /پیادِه/
اسم ویرایش
زبان دیگر ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- بهاری
آوایش ویرایش
- /پِیا/دِ/
صفت ویرایش
پیاده
- (گفتگو): تحفه، خیلی تحفه، زمانی صرف میگردد که از یکی که لایق حرفهای زده شده نباشد.
- چؤخ پیادِ
- خیلی تحفه است.
- چؤخ پیادِ
- پیاده ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش پیا - دِ قابل تجزیه باشد و انتقاد از تعریف و تمجید بیمورد از کسی که لیاقت تعریف و تمجیدها را ندارد، است.
جستارهای وابسته ویرایش
––––
برگردانها ویرایش
ترجمهها
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن