چل
فارسی ویرایش
(چِ)
چِلْ :(chel) در گویش گنابادی یعنی عدد چهل ، هورا کشیدن ، فرمانی برای شادی کردن و ابراز خوشحالی جمعی
چُلْ :(chol) در گویش گنابادی یعنی چوچوله زن ، کلیستوریس (Clitoris)
چَلَ :(chala) در گویش گنابادی یعنی چاله ، گودال ، قبر ، گور
صفت ویرایش
- کم عقل، نادان.
- دیوانه، مجنون.
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین
(چَ)
اسم ویرایش
- سدی از چوب و علف و گل و خاک و سنگ که در پیش رودخانه بندند.
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین
(چُ)
- چول. چر: آلت تناسل مرد، نره.
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین
آوایش ویرایش
- Unipers: /Col/
- Finglish: /chol/
- هجاوندی :چُل
- لهجهٔ هراتی: آلت تناسلی مردانه
برگردان‌ها ویرایش
جستارهای وابسته ویرایش
- کیر
آوایش ویرایش
- Unipers: /Cel/
- Finglish: /chel/
- هجاوندی :چِل
صفت ویرایش
- خل ، بی عقل ، احمق
برگردان‌ها ویرایش
ترجمه‌ها
|
انگلیسی:halfwitted |
جستارهای وابسته ویرایش
- خل