کال

فارسی

کال :(kal) در گویش گنابادی یعنی رودخانه ، آبراه ، دَرّه کال : (kal) در زبان های آریایی به چم (معنی) خشک و بدون آب است و در میانکاله ( میان خشکی = جزیره) / کیله ( در زبان مازندرانی به چم ابراهه ایی که برای آب می سازند ) / کِرک کِلی ( خانه مرغ که اشاره به جای خشک برای مرغ دارد) دیده می شود. و با گال به چم حفره و سوراخ که بعدها به چال دگریخته شد همریشه میباشد.

ریشه‌شناسی

از ایرانی باستان kadru* (رنگ قهوه‌ای، بور)

صفت

1. میوة نارسیده، خام.

اسم

1. گودال بزرگ، زمین شکافته.

صفت

1. کج، خمیده.

اسم

1. جا، مقام، جایگاه.

صفت

1. ژولیده، درهم.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

ایتالیایی

صفت

acerbo

انگلیسی

unripe

• raw

---

پشتو

اسم

کال

1. سال