کولی

فارسی

ریشه شناسی

• نیاهندوایرانی

آوایش

• [کوئ/لِی]

اسم

کولی

1. یکی از سه قوم و تیره تبار صحراگرد و چادرنشین کهن ایرانی. دوتای دیگر عشایر و ایلیات هستند.

   کولی از یک کلمه کوئ و یک پسوند ربطی لی درست شده که معنی باستانی آن دارای شاه دارای صاحب است یعنی اینکه این صحراگرادن در سیستم قبیله‌ای خود از شاه یا رهبر تابعیت می‌کنند.

صفت نسبی

1. دوره گرد، بیابانگرد.
2. فاحشه.
3. غرشمال، ارقه.

اسم مصدر

1. (ح: سواری روی کول و پشت.

واژه‌های مشتق شده

• کیکولی

منابع

• فرهنگ لغت معین

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• ایتالیایی: zingaro
• انگلیسی: romany
• hungarian
• gypsy
• gipsy
• rye
• heath cock
• anchovy
• cant