کوچه

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /کِوچه/

اسم مصغر

کوچه

1. راهی نسبتاً تنگ و باریک که محل گذر از میان خانه‌های مسکونی است، کوی. محل عبور و مرور.

استعاره

1. خود را به کوچه‌ی علی چپ زدن کنایه از: خود را به نادانی و نشنیدن و بیراهه زدن.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی:lane
• ایتالیایی: vicolo
• انگلیسی: street
• lane
• alley
• guttersnipe
• gamine
• bystreet
• byroad

• by way
• by lane
• alley way
• streetwalker
• impasse
• gamin
• cul de sac
• glade
• tin pan alley

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن
• فرهنگ لغت معین