-ش

فارسی

پسوند

• /ـِشْ/

1. برای ساختن اسم فرایند، که به حالت یه فرایند می‌اشارد، به پایان بن مضارع (کنون) می‌چسبد:

   روش

   پرش

   گویش

   استفایش

• /ـَشْ/ یا /ـِشْ/

1. هنگام پیوندادن به آخر اسم، در نقش صفت ملکی دوم شخص مفرد می‌باشد:

   کفشش پاره شد.

   برادرش آمد.

فرانوشت

تفاوت مصدر با اسم فرایند اینه که مصدر به خود یه فرایند مانند گفتن (یه فعل بدون فاعل و زمان) می‌اشارد، ولی اسم فرایند مانند گویش به یه نوع-فرایند (یه نوع گفتن) می‌اشارد.

برگردان

یه نوع-فرایند

• انگلیسی: -tion (en)

صفت ملکی سوم شخص مفرد

• انگلیسی: his (en)، her (en)، its (en)