آشنا‌ور

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آشنا/ور/

صفت

آشنا‌ور

1. (قدیم): شناگر.

   ستوران هم از اول زایش آشناور باشند. «ناصرخسرو»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن