ابتذال

(اِ تِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. بسیار به کار بردن چیزی تا اندازه‌ای که از ارزش آن بکاهد.

(اِم

صفت

1. بی ارزشی، پستی.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی: vulgarity , meanness

انگلیسی

truism

• triviality
• triteness
• platitude
• pedestrianism
• banality