فارسی ویرایش

اَ

ریشه‌شناسی ویرایش

اسم ویرایش

  1. (هواشناسی) بخارهای غلیظ‌شده یا توده قطرات آب و ذرات یخ معلق در جو که از آن‌ها باران، برف، و تگرگ می‌بارد: تا نگرید ابر کی خندد چمن / تا نگرید طفل کی جوشد لبن (مولوی: ۶۷۸)، ابر ا گر آب زندگی بارد / هرگز از شاخ بید بر‌نخوری (سعدی: ۶۱).
  2. اسفنج دریایی یا مصنوعی که برای شست‌وشو، تمیز کردن، و مانند آن به کار می‌رود.

برگردان‌ها ویرایش

آوایش ویرایش

اَ بَ

اسم ویرایش

  1. بالا؛ زبر.
  2. بر: بزد نای رویین ابر پشت پیل / جهان شد ز لشکر چو دریای نیل (فردوسی۲: ۷۰۷).
  3. به.
  4. با.