ابرقدرت

فارسی

(اَ بَ. قُ رَ)

صفت مرکب

1. قدرتی که از دیگر قدرت‌ها قوی تر باشد. در اصطلاح سیاسی، کشور یا کشورهایی هستند که از نظر قدرت صنعتی و نظامی از کشورهای دیگر قوی ترند و بر صحنة سیاست بین المللی فرمانروایی دارند.

منابع

• فرهنگ لغت معین