احترام‌آمیز

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /احترام/آمیز/

صفت مفعولی

احترام‌آمیز

1. همراه با احترام.

   کسانی ... در تمام دِه بسیار شاخص بودند. و با نظر احترام‌آمیز خاصی نگریسته می‌شدند. «اسلامی ندوشن»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن