اختر سوختن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَختر/سوختن/

اسم مرکب

اخترسوختن (قدیم)‎

1. ناپدید شدن ستاره در برابر نور آفتاب.← اختر کسی سوختن.

استعاره

1. اختر کسی را سوختن← او را بدبخت کردن.

منابع

• فرهنگ بزرگ سحن