تعارف
(تَ رُ)
فارسی ویرایش
ریشهشناسی ویرایش
- نیاهندوایرانی
آوایش ویرایش
- [تعا/رف]
اسم مصدر ویرایش
تعارف
- خواستن از کسی، همراه با ادب و معمولا بهاصرار، که عملی را انجام دهد یا دعوتی را بپذیرد.
- خوشامد گفتن.
- پیشکش دادن.
- اظهار آشنایی کردن.
- در فارسی به معنی اغراق در ادای احترام و سپاسگزاری.
- پیشکش. هدیه. تحفه
مثال ویرایش
- تعارف شاهعبدالعظیمی: تعارف ظاهری و غیرواقعی، تعارف توخالی.
––––
برگردانها ویرایش
ترجمهها
|
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-92-4