تعهد کردن

فارسی

ریشه‌شناسی

• ایرانی

آوایش

• [تَعهُد/کردن]

مصدر فعل متعدی

تعهدکردن

1. برعهده گرفتن انجام کار یا مسئولیت چیزی، متعهد شدن.
2. به عهده گرفتن.
3. نگاهداری، تیمار داشتن.

فعل

1. قول دادن.

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-92-4