تند

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /تُند/

صفت

تند

1. همراه با سرعت یا شتاب، مقابل کُند.
2. شدید، قوی، تیز، برنده، گلد، چالاک.
3. (چاشنی): دارای مزّه تندی، سوزنده، طعمی که دهان را بسوزاند، مانند: طعم فلفل.

زبان دیگر

ریشه‌ لغت

• پهلوی

صفت

1. بدخو، خشمگین.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی:hot
• انگلیسی:fast
• ایتالیایی: veloce
• rapido
• precipitoso
• انگلیسی: yare
• wrench
• wing footed
• virulent
• violent
• vehemently
• vehement
• transient
• tempestuous
• temerarious
• tart
• sudden
• steep
• spicy
• sour
• snippy
• snappy
• sheer
• sharp
• rattling
• rathe
• rath
• rash
• rapid
• racy
• quickly
• quick
• pungent
• presto
• prestissimo

• peppery
• nipping
• mordacious
• mercurial
• keen
• intensive
• inflammable
• hot
• heady
• headlong
• hasty
• harsh
• galssy
• fast
• discourteous
• caustic
• brisk
• bitter
• biting
• arrowy
• acute
• acrimonious
• acrid
• abrupt
• whisk
• whetstone
• vitriolic
• vitriol
• tetchy
• tang
• tachygraphy
• tachycardia
• swarthy
• stringent
• stenography

• stenograph
• spiky
• spiciness
• shorthand
• sharpen
• scuttle
• scrieve
• rev
• quickstep
• quick tempered
• precipice
• polypnea
• poignant
• plunge
• peevish
• nippy
• nasty
• jet stream
• jerk
• irritable
• irascible
• irascibility
• impetuous
• hooch
• high
• gust
• gobble
• gavotte
• gavote
• gale
• flaw
• double quick
• dart
• crusty
• crabbed

منابع

• فرهنگ لغت معین
• فرهنگ بزرگ سخن