تورانی

فارسی

ریشه شناسی

• شاهنامه

آوایش

• [تورانی]

صفت

تورانی

1. (شاهنامه): اهل توران، منسوب به توران سرزمینی که دشمن ایرانیان در شاهنامه شناخته شده‌اند.

   برخلاف تصور توران یک سرزمین جغرافیایی ثابت نبوده و ایرانیان باستان دشمنان و متجاوزان به خاک خود را تورانی می‌پنداشتند و این تهاجم‌ها چه از جانب غرب بود یا از جانب شرق یا شمال همه موسوم به تورانی یعنی دشمن می‌شدند.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: turanian