جادنگو

فارسی

ریشه‌شناسی

• سنسکریت (= میانجی)

اسم

‹جادنگوی›

1. خادم آتشکده و واسطۀ وصول نذرهای آتشکده به موبدان؛ کسی که آنچه را زردشتیان نذر آتشکده یا موبدان می‌کنند بگیرد و به مصرف برساند.

صفت

‹جادنگوی›

1. خادم آتشکده و واسطۀ وصول نذرهای آتشکده به موبدان؛ کسی که آنچه را زردشتیان نذر آتشکده یا موبدان می‌کنند بگیرد و به مصرف برساند.