زاویه محاطی

فارسی

حوزه: [ریاضی]

1. زاویه‏ای که رأس آن بر محیط دایره قرار دارد و اضلاع آن وترهای دایره هستند.

منابع

«زاویۀ محاطی» هم‌ارزِ «inscribed angle, angle at a circumference»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر حسن حبیبی، دفتر سوم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۶۴-۷۵۳۱-۵۰-۸