زاییدن

فارسی

ریشه لغت

• پهلوی

آوایش

• /زا/ئیدَن/

مصدر متعدی

زاییدن

1. تولید مثل کردن.

فعل

1. زادن، به دنیا آوردن.

فعل‌ها
بن واژه			زاییدن
بن ماضی			زایید
بن مضارع			زای
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	زاییدم	زاییدی	زایید	زاییدیم	زاییدید	زاییدند
	استمراری	می‌زاییدم	می‌زاییدی	می‌زایید	می‌زاییدیم	می‌زاییدید	می‌زاییدند
	کامل	زاییده بودم	زاییده بودی	زاییده بود	زاییده بودیم	زاییده بودید	زاییده بودند
	التزامی	زاییده باشم	زاییده باشی	زاییده باشد	زاییده باشیم	زاییده باشید	زاییده باشند
	مستمر	داشتم می‌زاییدم	داشتی می‌زاییدی	داشت می‌زایید	داشتیم می‌زاییدیم	داشتید می‌زاییدید	داشتند می‌زاییدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	زایم	زایی	زاید	زاییم	زایید	زایند
	استمراری	می‌زایم	می‌زایی	می‌زاید	می‌زاییم	می‌زایید	می‌زایند
	کامل	زاییده‌ام	زاییده‌ای	زاییده/زاییده‌است	زاییده‌ایم	زاییده‌اید	زاییده‌اند
	ملموس	دارم می‌زایم	داری می‌زایی	دارد می‌زاید	داریم می‌زاییم	دارید می‌زایید	دارند می‌زایند
	التزامی	بزایم	بزایی	بزاید	بزاییم	بزایید	بزایند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم زایید	خواهی زایید	خواهد زایید	خواهیم زایید	خواهید زایید	خواهند زایید
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بزای			بزایید
	نهی		نزای			نزایید

منابع

• فرهنگ لغت معین