سیلاخوری

فارسی

ریشه شناسی

فارسی

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ سیلاخوری دارد

آوایش

• [سیلا/خوری]

صفت‌نسبی

سیلاخوری

1. منسوب به سیلاخور. ناحیه‌ای در لرستان که سابقا مردم آن به‌صورت سرباز داوطلب خدمت می‌کردند‌‌.
2. (مجاز): نفهم، وحشی.

   ممکن است منظور از سیلاخوری، سیلی‌خورها باشد که اینگونه افراد ایده‌آل برای نظامی، قزاق و پاسدار شدن هستند.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن