صداگردان

فارسی

حوزه: [موسیقی]

1. ۱. مجموعه‌ای از لوله‌های اُرگ که هرکدام به یکی از شستی‌های ساز متصل است و با کشیدن کشو یا زدن دکمۀ مخصوص آنها ساز به صدا درمی‌آید ۲. هریک از کشوها یا دکمه‌های مخصوص به صدا در آوردن اُرگ ۳. در هارپسیکورد (harpsichord) مجموعه‌ای از جک‌ها که نوازنده می‌تواند از آنها برای صدادهی دسته‌ای خاص از سیم‌ها استفاده کند.

منابع

«صداگردان» هم‌ارزِ «stop ۴, register, draw stop/ draw-stop, stop lever»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر نهم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۱۸-۷