مرفوع

(مَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

(اِمف.)

1. رفع شده، برداشته شده.
2. کلمة عربی که آخر آن حرکت ضمه داشته باشد.

منابع

• فرهنگ لغت معین