گویش گنابادی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
'''گویش گنابادی''' یکی از گویش های [[خراسان]] است.
گویش گنابادی یکی از گویش های خراسان بزرگ است.گویش گنابادی مشتمل بر بیش از سی گویش محلی است.در هر محله و روستا یا هر چند محله و روستا گویش مخصوص آن محل رایج است و بطوری که با سخن گفتن هر کس میتوان محل زندگی وی در گناباد را دریافت.گویش گنابادی در عین حال نزدیکترین گویش به فارسی معیار و پایه زبان فارسی نوین میباشد.گویش های گنابادی کمترین آمخیختگی را با واژگان بیگانه دارند.تعداد زیادی واژگان پهلوی ، ترکی و عربی در این گویش وجود دارند ، ولی آنچه جلب توجه مینماید تفاوت معانی این واژگان در گویش گنابادی با معانی ترکی و عربی و پهلوی میباشد که در اینجا دو احتمال وجود دارد.اول این که این واژگان پهلوی به علت رواج این زبان در ایران در این منطقه هم وجود داشته و واژگان عربی و ترکی به علت تاخت و تاز این دو قوم مهاجم وارد زبان و گویش مردم خراسان شده و دوم این که این واژگان با توجه به معنای متفاوتی که در گویش گنابادی دارد در این منطقه وجود داشته و مصطلح بوده و پس از هجوم این اقوام از زبان فارسی وارد زبان قوم عرب و ترکان شده است و ایشان به علت سلطه و قدرتی که در طول سالیان داشته در آثار خود این واژگان را به کار برده و در آثار خود استفاده کرده اند و با توجه به این که اعراب و ترکان هرچه کتاب جز به زبان های خودشان بود را در مناطق تحت سلطه نابود میکردند و در آتش میسوختند این واژگان را به سرقت بردند.از جمله کتبخانه بزرگی که در زمان حمله عرب در گناباد وجود داشته و توسط مردم مدفون شد تا بدست اعراب سوزانده نشود ولی به علت سلطه زیاد عرب بر این مناطق از سرانجام آن کتابها اطلاعی در دست نیست.در حمله های ترکان به مناطق خراسان هم جز دزدی و تجاوز و آتش زدن آبادی ها نصیبی برای مردم نماند.
| |||