فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • فارسی

آوایش ویرایش

  • /آفَرینَندِه/

  اسم مرکب ویرایش

آفریننده

  1. انکه می‌آفریند و به چیزی که نبوده، هستی می‌بخشد؛ پدید آورنده از عدم.‌ آفریدگار.

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین