ب
فارسی ویرایش
گونههای دیگر نوشتاری ویرایش
ریشه شناسی ویرایش
- نیاهندوایرانی
آوایش ویرایش
- [بِ]خود
حرف ویرایش
ب
- دومین حرف از الفبای فارسی که در حساب ابجد برابرِ عدد ۲ میباشد.
پیشوند ویرایش
- بر سر اسم درآید (به جای تنوین منسوب عربی) و از آن قید سازد: بیقین یقیناً.
- بر سر اسم و حاصل مصدر درآید و قید سازد: بزودی.
- گاه بر سر اسم درآید و آن را صفت سازد: بهوش.
همخوان ویرایش
- یکی از همخوانهای زبان فارسی مثال: صدای «ب» در واژههای «باد» و «ببر» ب دومین حرف الفبای فارسی است
––––
ترجمهها
|
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین