فارسی ویرایش

گونه‌های دیگر نوشتاری ویرایش

ریشه شناسی ویرایش

  • نیاهندوایرانی

آوایش ویرایش

  • [بِ]خود

  حرف ویرایش

ب

  1. دومین حرف از الفبای فارسی که در حساب ابجد برابرِ عدد ۲ می‌باشد.

  پیشوند ویرایش

  1. بر سر اسم درآید (به جای تنوین منسوب عربی) و از آن قید سازد: بیقین یقیناً.
  2. بر سر اسم و حاصل مصدر درآید و قید سازد: بزودی.
  3. گاه بر سر اسم درآید و آن را صفت سازد: بهوش.

  همخوان ویرایش

  1. یکی از هم‌خوان‌های زبان فارسی مثال: صدای «ب» در واژه‌های «باد» و «ببر» ب دومین حرف الفبای فارسی است

––––

منابع ویرایش

  • فرهنگ لغت معین