فارسی ویرایش

ریشه‌ لفت ویرایش

  • پهلوی

آوایش ویرایش

  • /خُورشید/

  اسم ویرایش

خورشید

  1. ستاره‌ای که سیارات منظومه شمسی به گِرد آن می‌چرخند؛ آفتاب.
  2. هر ستاره‌ای که مرکز یکی از منظومه‌ها باشد.

ریشه شناسی ویرایش

  1. از فارسی میانه xvar-xšed، xvar و آن از اوستایی hvarr- ، xvan ،ta hvarә-xšaē آمده است.این واژه از دو جز تشکیل شده xvar- ، hvar که با سنسکریت svar «خورشید» ‌سنجنده می‌شود. جزء دوم برگرفته از اوستایی xšaita- « درخشان» آمده و برگرفته از صورت اوستایی yama-xšaita به معنی « جم درخشان» است.[۱]

––––

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ لغت معین

پانویس ویرایش

  1. [https://web.archive.org/web/20120614055820/http://anthropology.ir/node/10993 ریشه‌شناسی واژة خورشید (خراسان) ]