فارسی ویرایش

ریشه‌ لغت ویرایش

  • پهلوی

آوایش ویرایش

  • /زَمان/

  اسم ویرایش

زمان

  1. جریانی پیوسته، غیر انقطاع، رونده و بی آغاز و بی انجام که در طی آن، حوادثی برگشت ناپذیر از گذشته به حال تا آینده رخ می‌دهد. مقطعی از این جریان.
    زمان مانند زبان ممکن است از دو بخش زَ - مان شکل گرفته باشد؛ یا بصورت زم - آن نیز در زبان معیار باستان قابل تجزیه باشد.
  2. وقت، مهلت، هنگام؛ دور، عهد؛ مدت، فصل.
  3. زمان گرینویچ: مرجع مقایسه‌ای زمان مناطق مختلف کره‌زمین بر مبنای نصف‌النهار گرینویچ که در حمل و نقل بین‌المللی و پرواز هواپیماها بکار میرود و ۵/۳ ساعت عقب‌تر از زمان در تهران است.

ریشه شناسی۲ ویرایش

  1. از فارسی میانه zamān.در پارتی zamān یا žamānak و ارمنی باستان žamanak بوده است.

زبان دیگر ویرایش

  1. زبان.

––––

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ بزرگ سخن
  • فرهنگ لغت معین