سفید
فارسی ویرایش
گونههای دیگر نوشتاری ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- پهلوی
آوایش ویرایش
- /سِفید/
اسم ویرایش
سفید
صفت ویرایش
- رنگ شیر؛ رنگ برف تازه.
قید ویرایش
- سیاه. اسود.
- (کن.): ظاهر، نمایان. سفید و اسپید و سپی نیز گویند.
––––
برگردانها ویرایش
ترجمهها
منابع ویرایش
- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین
- Unipers: sefid