فارسی ویرایش

ریشه‌ لغت ویرایش

  • پهلوی

آوایش ویرایش

  • /هَشت/

  اسم ویرایش

هشت

  1. (ریاضی): عدد اصلی بین هفت و نه (۸)

  فعل ویرایش

  1. منسوب به هَش؛ گذشته سوم شخص مفرد از مصدر هشتن به معنی گذاشت.

  استعاره ویرایش

  1. هشت کسی گرو نُه بودن کنایه از: درآمد کم هزینه زیاد داشتن.

––––

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ لغت معین