پایتخت
فارسی ویرایش
گونههای دیگر نوشتاری ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- فارسی
آوایش ویرایش
- /پای/تَخت/
اسم مرکب ویرایش
پایتخت
- شهری که مرکز سیاسی و اداری یک کشور یا یک فرمان روایت؛ شهری که محل مقر حکومت باشد.
- پایتخت ممکن است در زبان معیار باستان بشکل پاتخت بوده و مفهوم از هر دو کلمه به معنی دست به سینه جلوی پادشاه بر تخت نشسته ایستادن است، مراسم هر روزی.
––––
برگردانها ویرایش
ترجمهها
|
منابع ویرایش
- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین