کوه
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- فارسی
آوایش ویرایش
- /کِوه/
اسم
ویرایش
کوه
- (جغرافیا): برآمدگی بزرگ زمین که معمولا جنس آن از سنگ، خاک، و مواد دیگر معدنی است و از تپه خیلی بلندتر و بزرگتر است.
- توده بزرگ و برآمده‌ای از زمین که دارای بلندی چشمگیر نسبت به زمین‌های پیرامون خود دارد و از تپه بلندتر.
ریشه شناسی۲ ویرایش
واژه‌های مشتق شده ویرایش
––––
برگردان‌ها ویرایش
ترجمه‌ها
|
منابع ویرایش
- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ لغت معین