یار غار

فارسی

(ر)

اسم مرکب

1. لقب ابوبکر که هنگام هجرت پیامبر (ص)

1. از مکه به مدینه همراه آن حضرت در غار رفت.
2. مجازاً: دوستی که انسان را در سختی تنها نمی‌گذارد.

منابع

• فرهنگ لغت معین