آسوده‌گذاشتن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آسوده/گذاشتن/

اسم مرکب

آسوده‌گذاشتن

1. کسی را آسوده گذاشتن؛ کاری به کار او نداشتن، سبب ناراحتی برای او نشدن.

   ای کاش در این کار آسوده‌ام می‌گذاست. «جمال‌زاده»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن