آنورمال

فارسی

ریشه لغت

• فرانسوی

آوایش

• /آنُرمال/

صفت

آنرمال

1. غیرطبیعی، غیرعادی، نابه هنجار. آنرمال.

   مردم به نظر آنورمال و غریب و عجیب به من می‌نگرند. «جمال‌زاده»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن