ابا
فارسی ویرایش
گونههای دیگر نوشتاری ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- فارسی
آوایش ویرایش
- /اِبا/
اسم ویرایش
ابا
- با، همراه.
- اِباْ: در گویش گنابادی یعنی ترس، وحشت.
صفت ویرایش
- سرکشی، نافرمانی.
- نخوت، تکبر.
مصدر لازم ویرایش
- سرباز زدن، سرپیچیدن، خودداری کردن.
زبان دیگر ویرایش
- پهلوی
اسم ویرایش
اوا
زبان دیگر ویرایش
- عربی
اسم ویرایش
اَبا
- پدر، آبا، اجداد
––––
برگردانها ویرایش
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین