اختن

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• آختن

ریشه شناسی

• فارسی

آوایش

• [اَختن]

فعل

اختن

1. آختن، برکشیدن شمشیر.

فعل‌ها
بن واژه			اختن
بن ماضی			اختید
بن مضارع			اخت
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	اختیدم	اختیدی	اختید	اختیدیم	اختیدید	اختیدند
	استمراری	می‌اختیدم	می‌اختیدی	می‌اختید	می‌اختیدیم	می‌اختیدید	می‌اختیدند
	کامل	اختیده بودم	اختیده بودی	اختیده بود	اختیده بودیم	اختیده بودید	اختیده بودند
	التزامی	اختیده باشم	اختیده باشی	اختیده باشد	اختیده باشیم	اختیده باشید	اختیده باشند
	مستمر	داشتم می‌اختیدم	داشتی می‌اختیدی	داشت می‌اختید	داشتیم می‌اختیدیم	داشتید می‌اختیدید	داشتند می‌اختیدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	اختم	اختی	اختد	اختیم	اختید	اختند
	استمراری	می‌اختم	می‌اختی	می‌اختد	می‌اختیم	می‌اختید	می‌اختند
	کامل	اختیده‌ام	اختیده‌ای	اختیده/اختیده‌است	اختیده‌ایم	اختیده‌اید	اختیده‌اند
	ملموس	دارم می‌اختم	داری می‌اختی	دارد می‌اختد	داریم می‌اختیم	دارید می‌اختید	دارند می‌اختند
	التزامی	باختم	باختی	باختد	باختیم	باختید	باختند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم اختید	خواهی اختید	خواهد اختید	خواهیم اختید	خواهید اختید	خواهند اختید
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		باخت			باختید
	نهی		ناخت			ناختید