اسیر
فارسی ویرایش
ریشه لغت ویرایش
- عربی
آوایش ویرایش
- /اَسِیر/
صفت
ویرایش
اسیر
- آنکه در دست دشمن گرفتار است، یا توانایی رها شدن از موقعیت نامطلوب و نامناسبی که در آن است، ندارد. جمع: اسراء، اسیران
- اسیر در زبان معیار باستان به دو بخش اَ - سیر قابل تجزیه است، و به معنی پایین کشیدن تلویحاً پایین کشیدن شلوار است.
مترادف‌ها ویرایش
برگردان‌ها ویرایش
منابع ویرایش
- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس