انتزاعیدن

فارسی

ریشه‌شناسی

انتزاع + ـیدن

مصدر گذرا

1. سادیدن چیزی با حذفتن خصیصه‌های غیرضروریش؛ سادیدن چیزی با حذفیدن جزئیات ناخواسته‌اش:

   «انتزاعیدن» یکی از اصل‌های اساسی شی‌گرایی است.

   در سیستمم «کاربر» را به یه نوع-موجودیت با ویژگی‌های «نام و نام‌خانوادگی»، «شماره‌ملی»، و «رایانامه» انتزاعیدم.

   وقتی می‌خواستم یه تختخواب بخرم، اتاقم را به «ابعاد کف» و «رنگ دیوار» انتزاعیدم.

صرف فعل

انتزاعیدن [اِنْتِزاعیدَنْ]

فعل‌ها
بن واژه			انتزاعیدن
بن ماضی			انتزاعید
بن مضارع			انتزاع
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	انتزاعیدم	انتزاعیدی	انتزاعید	انتزاعیدیم	انتزاعیدید	انتزاعیدند
	استمراری	می‌انتزاعیدم	می‌انتزاعیدی	می‌انتزاعید	می‌انتزاعیدیم	می‌انتزاعیدید	می‌انتزاعیدند
	کامل	انتزاعیده بودم	انتزاعیده بودی	انتزاعیده بود	انتزاعیده بودیم	انتزاعیده بودید	انتزاعیده بودند
	التزامی	انتزاعیده باشم	انتزاعیده باشی	انتزاعیده باشد	انتزاعیده باشیم	انتزاعیده باشید	انتزاعیده باشند
	مستمر	داشتم می‌انتزاعیدم	داشتی می‌انتزاعیدی	داشت می‌انتزاعید	داشتیم می‌انتزاعیدیم	داشتید می‌انتزاعیدید	داشتند می‌انتزاعیدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	انتزاعم	انتزاعی	انتزاعد	انتزاعیم	انتزاعید	انتزاعند
	استمراری	می‌انتزاعم	می‌انتزاعی	می‌انتزاعد	می‌انتزاعیم	می‌انتزاعید	می‌انتزاعند
	کامل	انتزاعیده‌ام	انتزاعیده‌ای	انتزاعیده/انتزاعیده‌است	انتزاعیده‌ایم	انتزاعیده‌اید	انتزاعیده‌اند
	ملموس	دارم می‌انتزاعم	داری می‌انتزاعی	دارد می‌انتزاعد	داریم می‌انتزاعیم	دارید می‌انتزاعید	دارند می‌انتزاعند
	التزامی	بانتزاعم	بانتزاعی	بانتزاعد	بانتزاعیم	بانتزاعید	بانتزاعند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم انتزاعید	خواهی انتزاعید	خواهد انتزاعید	خواهیم انتزاعید	خواهید انتزاعید	خواهند انتزاعید
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بانتزاع			بانتزاعید
	نهی		نانتزاع			نانتزاعید

برگردان

حذفیدن خصیصه‌های غیرضروری

• انگلیسی: abstract (en)، abstraction (en)