اندمیدن

فارسی

آوایش

1. اَ دَ

فعل

1. حسرت خوردن
2. آه کشیدن

واژه‌های وابسته

• اندمه

فعل‌ها
بن واژه			اندمیدن
بن ماضی			اندمید
بن مضارع			اندم
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	اندمیدم	اندمیدی	اندمید	اندمیدیم	اندمیدید	اندمیدند
	استمراری	می‌اندمیدم	می‌اندمیدی	می‌اندمید	می‌اندمیدیم	می‌اندمیدید	می‌اندمیدند
	کامل	اندمیده بودم	اندمیده بودی	اندمیده بود	اندمیده بودیم	اندمیده بودید	اندمیده بودند
	التزامی	اندمیده باشم	اندمیده باشی	اندمیده باشد	اندمیده باشیم	اندمیده باشید	اندمیده باشند
	مستمر	داشتم می‌اندمیدم	داشتی می‌اندمیدی	داشت می‌اندمید	داشتیم می‌اندمیدیم	داشتید می‌اندمیدید	داشتند می‌اندمیدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	اندمم	اندمی	اندمد	اندمیم	اندمید	اندمند
	استمراری	می‌اندمم	می‌اندمی	می‌اندمد	می‌اندمیم	می‌اندمید	می‌اندمند
	کامل	اندمیده‌ام	اندمیده‌ای	اندمیده/اندمیده‌است	اندمیده‌ایم	اندمیده‌اید	اندمیده‌اند
	ملموس	دارم می‌اندمم	داری می‌اندمی	دارد می‌اندمد	داریم می‌اندمیم	دارید می‌اندمید	دارند می‌اندمند
	التزامی	باندمم	باندمی	باندمد	باندمیم	باندمید	باندمند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم اندمید	خواهی اندمید	خواهد اندمید	خواهیم اندمید	خواهید اندمید	خواهند اندمید
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		باندم			باندمید
	نهی		ناندم			ناندمید